U potrazi za poslom i boljim uslovima života građani iz opština Istočne Srbije, samim tim i Negotinske Krajine iseljavaju se i sve više odlaze u veće gradove Republike Srbije ali i napuštaju njene granice. Ovaj problem odliva stanovništva u druge zemlje i gradove postoji od davnina ali čini se da je sada želja za migracijom prioritet ili nužna potreba za egzistencionalnu sigurnost građana.

Postavlja se pitanje, kakve će biti dugoročne posledice ovakvih migracija stanovništva i da li postoji razlog za zabrinutost...

Razlog za zabrinutost svakako postoji jer migracija stanovništva u veće gradove dovodi do prenaseljenosti i dovodi do menjanja tipoloških i ekoloških prostornih karakteristika i gradova u koje se odlazi ali i u mestima koja se napuštaju. Što znači da posledice trpe i one opštine koje imaju odliv ali i one koje imaju priliv stanovništva. Uzmimo za primer sela koja se polako „gase“, jer mladi odlaze na školsko i stručno usavršavanje u veće gradove širom Srbije, čak i Evrope a problem je što neretko tamo i ostaju. Kao posledica dolazi i do nestanka škola u selima, poslednja u nizu je škola u selu Bukovču, koja od prošle školske godine više i ne postoji na školskoj mapi Republike Srbije, a nekada je u toj školi, u četiri razreda, bilo i po dva odeljenja od 20-tak učenika. Ako se uzme u obzir i to da je samo u predškolskom razredu bilo više od 40 polaznika onda je jasno da se radi i o drastičnom padu nataliteta. Dakle, najvitalniji deo populacije odlazi iz manje razvijenih gradova, odnosno radno sposobno stanovništvo ne želi da ostane i radi u manjim sredinama, napušta selo i imanje i praktično se odriče poljoprivrede. Mladi stručni i obrazovani kadar migrira jer mu je potreban posao, egzistencija a nažalost „mala“ sredina poput naše nije u stanju da odgovori na potrebu njihovog daljeg napredovanja i eventualnog zaposlenja u struci.

Nekada je iz Negotinske Krajine,  na privremeni rad u inostranstvo odlazila, uglavnom, muška populacija. Danas nije tako jer iz našeg kraja u podjednakom broju  odlaze i muškarci i žene. U inostranstvu osnivaju porodice i tako se njihov privremeni radni boravak pretvora u trajno opredeljenje za život i rad  van matičnih opština i van granica naše zemlje. 

Uzroci postoje, ali kako rešiti ovaj problem? 

U ne tako davnoj prošlosti, Negotinska Krajina bila je jedan od ekonomski najstabilnijih i privredno najproduktivnijih delova SFR Jugoslavije i Republike Srbije. Sedamdesete i osamdeste godine prošlog veka obeležile su firme koje su zapošljavale mnogo ljudi na području Negotina i okoline, a one su: Krajina Vino Negotin, Poljotehna, Negotinska mlekara, Kombinat, IHP Prahovo, Negotinka itd. Poljoprivrednici na selu uživali su veliko poštovanje a njihovi proizvodi bili su čuveni širom države. Danas se mnogo toga promenilo, privreda je daleko ispod renomea tadašnjeg Negotina, a poljoprivrednika je sve manje. To su neki od glavnih razloga migriranja stanovništva. 

Nezahvalno je biti vizionar i davati okvirna rešenja ovog problema, ali činjenica koja je realna i bolna jeste da statistički podaci govore da je sve manje žitelja u Negotinskoj Krajini. Prema zvaničnoj statistici i popisu stanovništva s kraja 2011. godine (poslednji put izvršen popis stanovništva) opština Negotin ima 49.679 stanovnika, što je 8.311 manje u odnosu na popis iz 2002. godine kada ih je bilo 57.990. Manji je i broj domaćinstva sada je evidentirano 15.087 dok je pre desetak godina bio poprilično veći 16.597, što svakako nije zanemarujući podatak. Delimično i ovi  podaci  ukazuju na tzv.  „umiranje“ sela i visok stepen mortaliteta ali ono što je sasvim izvesno pokazuju da je odlazaka mladih sve više a da se za povratak u Negotinsku Krajinu malo njih odlučuje. Ako i bude tako najveći broj njih sa zasnovanom porodicom  van granica našeg regiona u rodni kraj dolazi na kraći  turistički odmor, jer tim generacijama rodna mesta služe kao vikendice a sela postaju izletišta.

Dakle, privreda Negotina i Negotinske Krajine je u nezavidnom položaju, većina preduzeća posluje sa gubitkom, malo radnih mesta, puno problema sa infrastrukturom, sela uglavnom izdržavaju članovi porodice iz inostranstva... Sve su to glavni razlozi i faktori koji utiču na neophodne odlive stručnog i vitalnog dela populacije i konstantan porast mortaliteta u Krajini. 

Velika površina poljoprivredno obradivog zemljišta izuzetnih karakteristika i odlični klimatski uslovi pogoduju razvoju svih ratarskih, povrtarskih, voćarskih i vinogradarskih kultura, dobar geografski položaj (granice sa Rumunijom i Bugarskom), reka Dunav....dobri preduslovi da se privredno i ekonomski oživi Negotinska Krajina a samim tim i podigne natalitet. Da li su ovi potencijali dovoljni? Nas je ipak sve manje...