Srpska pravoslavna crkva i vernici slave Uspenje Presvete Bogorodice, Veliku Gospojinu, kao jedan od dvanaest najvećih hrišćanskih praznika.

Velika Gospojina ili Uspenje Presvete Bogorodice jedan je od najvećih hrišćanskih praznika, kojim se neguje uspomena na smrt Bogorodice. Prazniku predstoji dvonedeljni post, pa se na ovaj veliki dan, pre svega žene sa decom, pričešćuju zbog verovanja da je Velika Gospojina praznik žena i majki.

Uspenje Presvete Bogorodice ili Međudnevnica je dan kada se ona vaznela na nebo i „predala svoj duh u ruke Spasitelja“. Predanje kaže da je Bogorodica živela 60 godina, prema nekim izvorima 72, da je nadživela svoga sina i kao svedok mnogih slavnih događanja, nastavila njegovu misiju.

U Svetom pismu nema podataka o kraju zemaljskog života Bogorodice. Prema predanju i spisima, koji nemaju sveti karakter, smatra se da je majka božija do kraja života, posle smrti i vaskrsenja Hristovog, živela u Jerusalimu, okružena pažnjom apostola i prve hrišćanske zajednice.

Srpska pravoslavna crkva i vernici veoma uvažavaju Praznik Uspenja Presvete Bogorodice za koji se vezuju i mnoga verovanja

U nekim krajevima, na primer, smatraju da je u periodu između dve Gospojine, Velike i Male Gospojine, koja se kao dan rođenja Bogorodice, slavi 21. septembra, najbolje brati lekovito bilje kojim se leče razne bolesti. Po celoj Srbiji se održavaju vašari i narodni sabori. Jedan sa najdužom tradicijom je u Beogradu, kod ženskog manastira u Rakovici, a u našem susedstvu u opštini Kladovo.

Veliki broj vernika Veliku Gospojinu slavi kao svoju krsnu slavu. Kao esnafsku slavu obeležavaju je užari u leskovačkom i platnari u niškom kraju.

Uspenje Presvete Bogorodice je hrišćanski praznik na koji se ne radi, već vernici provode dan u prirodi, obično kraj izvora i reka. 

Mnoge crkve i manastiri Srpske pravoslavne crkve slave Veliku Gospojinu kao svoju slavu.