Srpska pravoslavna crkva, vernici i škole danas slave Svetog Savu, prvog srpskog arhiepiskopa i prosvetitelja, utemeljivača srpske crkve, države i školstva.

Sveti Sava, rođen kao Rastko Nemanjić, najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje, bio je uticajni diplomata i prvi srpski prosvetitelj zakonodavac, književnik i hodočasnik. Izdejstvovavši kod cara i patrijarha nezavisnost srpske crkve postao je prvi arhiepiskop autokefalne srpske žičke arhiepiskopije.

Rastko, čije je monaško ime Sava, je napisao manastirske tipike – Karejski, Hilandarski i Studenički tipik, žitije svoga oca, prevodio sa grčkog i posrbio važne pravno-teološke tekstove. Prikupljao je srednjevekovne medicinske zapise, prevodeći Hipokrata i Galena, od kojih je nastao Hilandarski medicinski kodeks. U Hilandaru je 1198. godine osnovao prvu bolnicu.

Dan kada je umro, 27. januar, crkva je ustanovila kao praznik kojim se obeležava njegov život i delo, a budući da se smatra začetnikom srpske srednjevekovne književnosti, prosvetiteljem i utemeljivačem školstva, još od 1840. godine se slavi kao školska slava u Srbiji.

Na Svetog Savu škole imaju radni, ali nenastavni dan, kada se  obično  održavaju priredbe i svečane akademije na kojima se peva Himna Svetom Savi, koja je spevana početkom XIX veka.